Illa stalla veglia da sar Burtel vivaivan las bes-chas in pasch. Minchüna vaiva seis lö, mincha di d‘eira listess pachific. Scha‘l paur gniva la bunura faivan las bes-chas üna vaira canera: las chavras sbeglaivan, las vachas müjiaivan ed ils chavagls sfrignivan. Mincha di dschaiva il paur il prüm da tuot: Allegra! E lura daiva ün bun püschain. Ün di sˋha müdà tuot. Id es rivada üna bes-cha nouva. Quai d‘eira üna giallina. Las bes-chas han guardà tuot stuttas aint per quist s-cherp cun pennas. Ella guardaiva oura tuot oter co tschellas bes-chas. Cur cha’l paur deira davent ha dit üna da las vachas: “Schi co est tü qua… in nossa stalla?“ La giallina ha respus tuot tmücha: „Eu nu sa, il paur ha m'ha tut simplamaing davent da mia famiglia ed uossa suna qua“. „A tai nu douvra ingün quia“, ha sbeglà la chavra la plü veglia e tuots in stalla han dat radschun ad ella. La giallina s‘ha zoppada tuot trista in ün chantun.
Objekt:
Fotografia da Peter Ammon
Ort:
Museum d'Engiadina Bassa, Scuol
über uns:
Nora 11
Sienna 11
www.tim-tam.ch / www.mi-s.ch | La stalla, Museum d'Engiadina Bassa, Scuol