< weitere Geschichten >

Il bastun Extamibur

L’on 300 davo Cristus vivaiva üna Priura chi vaiva nom Gotthilda. Ella vaiva ün bastun chi vaiva nom Extamibur. Ella vaiva quel bastun adüna cun sai per muossar ch`ella saja la scheffa. Ün di es Gotthilda ida intuorn la baselgia cul bastun. I sun pero gnüdas nanpro nüvlas s-chüras ed id ha cumanzà a tunar in tschèl. La Priura ha clappà temma. In üna jada ha tunà üna sajetta aint il bastun. La Priura ha tschüf ün cuolp da cour. Il bastun ha müdà culur ed es dvantà da là davent tuot oter. El ha cumanzà a far dal mal a la Priura. Ella laiva rumper il bastun, ma il bastun es adüna mütschi cur chi`d es gnü serius. Tuots vaivan temma dal bastun. La Priura ha clappà adüna daplü temma. Ella ha fat tuot per til rumper. Ma il bastun d’eira massa scort e scha la Priura til laiva rumper, faiva'l gnir tuot be amo plü mal. Il di es gnü cha`l bastun ha coppà a la Priura ed in quel mumaint es eir gnü il bastun darcheu normal.

 

 

Stab der letzten Äbtissin des Klosters Mustair, war im Einsatz bis 1810

Ort:
Klostermuseum St.Johann, Müstair

über uns:
Seraina (12)

Yanay (12)