I d’eira üna jada üna duonna e quella vaiva nom Marie. Ella vaiva chavels lungs marüschlats. Marie d’eira chalgera. Ün bel di stuvaiva ella far s-charpas pel rai. Ella cusiva il chürom e dandet es ün püschel da chavels restà pichà aint la maschina. Ella provaiva da strar oura ils chavels ma la maschina cusiva be inavant. Il püschel da chavels es gnü strat oura e restà pichà aint la s-charpa. La chalgera speraiva cha’l rai nu bada chi sun aint chavels aint illa s-charpa. Cur ch‘ella ha cusi a fin tuot ha ella miss sü üna chapütscha cha’l rai nu vegn süll’idea, cha quels chavels sun dad ella e Marie es ida pro’l rai ed ha surdat las s-charpas. Il rai dumonda a Marie: „Es quai üna nouva creaziun?“ Marie respunda: „Schi. Plascha quai ad El?“ Il rai dumonda a Marie: „Sun quai chavels dad Ella?“ „Schi quai sun meis chavels. I’m displascha fich ma i nu sun gnüts plü oura“,disch Marie. „Quai nu fa nüglia. Per mai es quai ün’onur.“
Objekt:
Maschina da cusir da chalgèr
Ort:
Museum d'Engiadina Bassa, Scuol
über uns:
Livia 12
Tina 11
Nus eschan scolaras da scuol da la 5avla classa.
www.tim-tam.ch / www.mi-s.ch | La chalgera Marie, Museum d'Engiadina Bassa, Scuol